Νενικήκαμεν…

Χρονικά η ιστορία της Νίκης, σαν ποδοσφαιρική ομάδα, ξεκινάει από το 1950, την χρονιά της ίδρυσης της από τους αείμνηστους Γιώργο Μυλωνά, Δημήτρη Χατζηχρήστο, Τάκη Παλαμίδα, Νίκο Κορέντη και Μιχάλη Βογιατζή. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει όμως η ιστορία του ονόματος του Συλλόγου καθώς και η παρουσία του ανά τον κόσμο με πολλών ειδών αναφορές όπως αγάλματα και έργα τέχνης.

Η Θεά της Ελληνικής μυθολογίας που έδωσε το όνομά της στον πρώτο Α.Σ. στον Νομό μας,πρακτική που συνηθιζόταν από πολλά αθλητικά σωματεία ανά την Ελλάδα με άλλες μυθολογικές Θεότητες, εκπροσωπούσε σύμφωνα με το μύθο τη δόξα του Ελληνικού πολιτισμού.

Πολύ πριν η Νίκη αγαπηθεί για τα αθλητικά της επιτεύγματα στις 4 γραμμές του γηπέδου, η Θεά Νίκη λατρευόταν με πομπές, σπονδές και θυσίες για την ευμένεια της ενώ γίνονταν και ικεσίες προς τη Νίκη από τις ιέρειες των μαντείων. Αν η θεά απαντούσε στις παρακλήσεις των ιερειών τότε δινόταν και η απάντηση προς τον αιτούμενο του μαντείου. Εξ’άλλου στον Παρθενώνα υπήρχε ολόχρυσο άγαλμα της Νίκης, ενώ υπήρχε και ναός αφιερωμένος σε αυτήν, ο οποίος χτίστηκε γύρω στο 410 π.Χ.

Το γνωστότερο άγαλμα της Θεότητας είναι αυτό που απεικονίζει τη Νίκη της Σαμοθράκης και βρίσκεται στο μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι στις όχθες του Σηκουάνα. Παρ΄ όλα αυτά ανά τον κόσμο συναντά κανείς διάφορες μορφές τέχνης που αναφέρονται στη Νίκη είτε ως θεότητα είτε ως έννοια είτε ως αθλητικός σύλλογος. Μπορεί το παλαιότερο σήμα της ομάδας μας (Ν κεφαλαίο μέσα σε κύκλο), τότε που ο σχεδιασμός ήταν πολύ δύσκολος, να μην περιείχε άμεσα τη Νίκη σαν μορφή αλλά τα μεταγενέστερα σύμβολα του Α.Σ. «ΝΙΚΗ» Πολυγύρου απεικονίζουν μια άλλη εκδοχή νίκης,αυτή της Νίκης του Μενδαίου Παιωνίου.

Το άγαλμα αυτής της “εκδοχής” βρέθηκε το 1875 στην Ολυμπία από αρχαιολογικές ανασκαφές και εκτίθεται σήμερα στο μουσείο της Ολυμπίας.Είναι η στιγμή που η Θεά Νίκη κατεβαίνει από τον ουρανό στη γη, σταλμένη από τους θεούς για να φέρει την πολυπόθητη νίκη. Φοράει αραχνοΰφαντο ένδυμα που καλύπτει τους αστραγάλους και στερεώνεται ψηλά στον ένα ώμο,αφήνοντας το ένα στήθος γυμνό. Κρατούσε, σύμφωνα με τη περιγραφή του Παυσανία, κλαδί φοινικιάς με το ένα χέρι και στεφάνι αγριελιάς με το άλλο.Εξ άλλου, είναι το παλαιότερα γνωστό άγαλμα Νίκης, διότι είναι κατά 200 χρόνια περίπου παλαιότερο της άλλης περίφημης Νίκης που βρίσκεται στο Λούβρο. Οι συμμετρικές αναλογίες, η φυσικότητα, η χάρη και η ομορφιά της νεανικής γυναικείας μορφής της Νίκης, κατατάσσουν το έργο αυτό στα μοναδικά και αξεπέραστα έργα της κλασσικής περιόδου.

Το άγαλμα της Νίκης με τη μορφή που της έδωσε ο Παιώνιος, αρχικά βρίσκονταν στημένο πάνω σε ψηλό βάθρο έξω από το Ναό του Δία στην ανατολική του πλευρά. Ακόμα και σήμερα είναι ορατό το τριγωνικό βάθρο που έχει αποκατασταθεί και διατηρείται στο ένα τρίτο του αρχικού του ύψους. Φέρει ευανάγνωστα την επιγραφή: Μεσσάνιοι και Ναυπάκτιοι ανέθεν Διί Ολυμπίω δεκάταν από των πολεμίων. Παιώνιος εποίησε Μενδαίος και τακρωτήρια ποιών επί τον ναόν ενίκα. Δηλαδή: Οι Μεσσήνιοι και οι Ναυπάκτιοι το αφιέρωσαν στον Ολύμπιο Δία ως δέκατο από τα λάφυρα που έλαβαν από τους εχθρούς. Το έφτιαξε ο Παιώνιος από τη Μένδη ( στη Χαλκιδική), που έφτιαξε και τα ακρωτήρια του ναού για τα οποία κέρδισε σε διαγωνισμό. Ο Παυσανίας αναφέρει ότι οι Μεσσήνιοι έστησαν το αφιέρωμα αυτό, για να δοξάσουν τη νίκη τους επί των Λακεδαιμονίων.

Στις μέρες μας,εκτός από αθλητικά σωματεία (Νίκη Πολυγύρου,Νίκη Βόλου,Νίκη Ρέντη,Νίκη Σητείας κ.α), υπάρχουν ιστοσελίδες και σελίδες σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης για τη Θεά Νίκη, πάρα πολλές φωτογραφίες, από διάφορα μέρη του κόσμου, με τη μορφή της ακόμη και εταιρίες αθλητικής ένδυσης που το όνομά τους εμπνεύστηκε από τη Νίκη. Είναι ίσως μια από της πιο γνωστές λέξεις-έννοιες παγκοσμίως με συνώνυμά της να υπάρχουν σε όλες της γλώσσες του κόσμου.

Μερικές απεικονίσεις της Νίκης:

Η πιο σύγχρονη εκδοχή του σήματος της ομάδας μας